Dag 6: Sailing to the Bahama’s across the ocean

Eigenlijk hoort hier natuurlijk nu het liedje bij van The Cats. Tekstueel klopt het niet helemaal natuurlijk, maar het gaat om het idee.

Vanochtend zijn we uitgechecked bij Cypress Pointe. Een leuke locatie op zich, het is voor een paar dagen en net iets ruimer als alleen een hotelkamer. Je hebt toch je eigen keuken.  Maar er gaat echt niets boven een eigen villa.  Ik miste een beetje het daglicht want we hadden maar één raam bij de slaapkamer. Bij de keuken moest altijd het licht aan.  Met zn 2en echter, voor een dag of 5 was een villa geen optie.  Van de foto’s leek het wel een stuk ruimer en lichter, maar dat zullen de more bedrooms appartement zijn.  We hebben ons verder prima vermaakt hier hoor, het was lekker om ‘s ochtends hier op ons gemakkie te ontbijten en een koelkast met een keukentje te hebben.

Afgelopen dag hadden we buren gekregen en dat hebben we goed gemerkt. Ze hadden gelijk al bier laten vallen voor de deur van ons appartement als mislukt welkomstdrankje en ze waren behoorlijk luidruchtig.  Via de keuken is er een deur die de 2 appartementen kan verbinden. Hij zat wel op slot, maar de geuren die zich in de keuken van hun appartement meester hadden gemaakt, werden ook in ons plekje verspreid.

Erg prettig als je wilt gaan slapen en de geuren van eten komen via de airco in je slaapkamer. Maar ach, who cares, laatste nachtje hier.

We hadden de koffers al heringepakt. Zodat we in principe maar één koffer open hoeven te maken tijdens de cruise. Deze in de auto gezet en nog even terug naar het appartement voor de laatste spullen.

Tja zo makkelijk gaat dat niet, want de receptie had besloten dat de passen gelijk maar niet meer deze dag mochten werken.

Gelukkig liep de schoonmaakster in het gebouw rond, anders hadden we helemaal naar het hoofdgebouw moeten gaan om de passen te resetten. De schoonmaakster heeft de kamer voor ons opengemaakt en konden we de rest van onze spullen in onze blits karretje stoppen. 

We mochten om half 2 het cruiseschip op stond in onze gegevens, dus eerst nog maar eens richting de Florida Mall, misschien hadden we mazzel en was de Ipad voor ons gearriveerd. Helaas we stonden nog op plaats 29 in de wachtrij. En maandag kwam er geen bestelling binnen, misschien dinsdag of woensdag.

Tja das jammer, want dan ben ik er niet. Dat wordt dus helaas weer geen Ipad. We kijken nu wel in Nederland en anders wacht ik wellicht nog wel tot een tweede versie, dan zijn ook gelijk de eventuele kinderziektes eruit.  Ik ben er nu wel een beetje klaar met die Ipad………

Daarna de TomTom ingesteld op Port Canaveral. Dat was niet het aller moeilijkste want de weg er naar toe, was een rechte weg.  Bij de afslag stond alles zo goed aangegeven dat we de TomTom maar uit hebben gezet. Want anders worden we alleen maar in de war gebracht.

De auto konden we goed kwijt in de parkeergarage, lekker in de schaduw.  De parkeergarage uitgelopen en daar konden we onze koffers afgeven. Hiervoor hadden we speciale labels gekregen met onze gegevens en van onze hut. De koffers kregen we een uurtje later.

Eerst door de security. Daarna inchecken en kregen we onze seapass.  Dit is gekoppeld aan mijn creditcard en daar kunnen we tijdens de cruise alles mee betalen. Jaahh die Amerikanen zijn geen domme jongens hoor, die weten wel hoe je op een bijdehande manier geld uit je zak moet kloppen.

We mochten gelijk het schip op en op zoek naar onze hut. die zit op de 8e etage. In het begin even zoeken, maar we kwamen als snel achter waar we moesten zijn. Best nog aardig qua ruimte. Het valt ons in ieder geval niet tegen.

Ook een eigen badkamer en een kledingkast waar we alles goed kwijt kunnen. Koffers onder het bed, De badkamer is wel krapjes, de douche is zelfs voor Tessa niet ruim.  Dus wij vragen ons af hoe de gemiddelde Amerikaan (die iets breder is dan de gemiddelde Nederlander) zich hier gaat douchen .  Dat past echt nooit in dat hokje!?!?!?

Maar het werd natuurlijk tijd om de rest van het schip te gaan bekijken. In de Windhammer ( het buffet restaurant) kon de lunch worden genuttigd. Hier kun je ook ontbijten, avondeten, tussendoor eten, ijsjes, of als je dan nog trek hebt, een extraatje eten).  Je ziet hier dus ook echt de mensen de hele tijd eten (echt wat voor Patrick, soort Turkije maar dan op een boot…..)

Entertainment kan natuurlijk ook niet ontbreken, bij het zwembad staat een gezellig bandje wat leuke reggae muziek speelt.  Ook de dansjes met alle gasten mag natuurlijk niet ontbreken en een heel regiment deed enthousiast mee.

Het werd tijd om te vertrekken en vanaf de kade werd er nog leuk gezwaaid naar ons. Wij hebben lekker aan het zwembad gelegen. Tessa heeft er nog even in gelegen.  Maar echt zwemmen kun je er niet in, het is meer een veredeld poedelen, je wordt lekker nat en het is zout water, dus je krijgt geen last van al dat chloor!!

  

We kregen nog een lekker welkomstdrankje aangeboden (tenminste dat dacht ik) dus ik zeg tegen de ober, goh wat aardig!!  Hij wilde ook heel aardig mijn seapass en ik was $ 6 armer voor een drankje (niet echt bijzonder lekker, maar joh de ober was blij)

In onze hut ons gedoucht (het is ons gelukt !!) en omgekleed voor het eten.  Omdat we voor het officiële diner om kwart voor zes staan ingedeeld, waren we daar al te laat voor.  Dat gaan we morgen doen.

Wij hadden onze zinnen gezet op Sushi, want je hebt op dit cruise-schip ook een Japans Steakhouse.  Wij naar binnen , geen hond (nou ja Amerikaan ) te bekennen.  Dus ik nog  vragen, lust hier niemand Sushi???  Nou zegt de ober, de meesten eten bij het bufet. Want voor de sushi moet je apart betalen. Heehhh balen dus, want ik ga geen $ 25 betalen.  Dus toch maar richting het buffet.

Dat zag er wel goed uit, ook veel sla, rauwkost, kip, fruit, maar ook hotdogs, hamburgers en allerlei soorten eten die wij niet kennen. Maar echt Amerikaans zijn.

Toen werd het tijd voor de show in “The Sound of Music”  theatre.  Een echt theater op een schip met een band en een stand-up comedian.  Die was erg grappig, helaas voor Tessa ging het engels echt veel te snel, en dus werd het voor haar een beetje saai.

  

 

Rond half 10 zijn we naar onze kamer gegaan. En na een potje galgje zijn we lekker gaan slapen in onze bedjes.  Lekker dromend terwijl de boot ons naar CocoCay brengt. Daar gaan we morgen de dag doorbrengen. We zijn benieuwd!!

Dag 5: Oranje met een geel randje

Vandaag stond toch wel alles in het teken van Oranje.  Hoe het is afgelopen hoef ik niemand te vertellen.

We begonnen onze dag met eerst maar richting de Publix te rijden.

Want onze lekkere broodjes waren op en die smaakten prima. Gelukkig zijn de winkels hier wel gewoon zondagochtend open. Om kwart over 8 ‘s ochtends is het nog wel aardig rustig hoor!!  de broodjes waren net gebakken en het rook heerlijk naar vers gebakken brood.

Terug in het appartement ontbeten met de verse broodjes en het fruit wat we nog in de koelkast hadden staan. Daarna richting het zwembad, het is dan wel bewolkt maar de temperaturen stijgen al weer naar aardige hoogtes. Zo rond 11 uur krijgt de zon steeds meer vat te krijgen en warmen we goed op.

Om half 12 gaan we richting het appartement om wat te eten, te douchen en ons passend te kleden in onze oranje outfit.  Wij zijn er klaar voor en gaan rond 1 uur richting downtown Disney, op zoek naar de Ierse pub.

Het parkeren viel niet helemaal mee, wat een drukte hier zeg. Ik ga er maar niet vanuit dat al deze mensen naar de pub gaan om de wedstrijd te bekijken.

De Ierse pub is zo gevonden en als we naar binnen gaan zien we al menig Oranje-fans. We spreken eigenlijk gelijk 2 jonge meiden, die op het Florida-forum de vraag hadden gesteld waar ze voetbal konden kijken. Dus gelijk kennis gemaakt en als snel kwamen de Rosseltjes ook binnen, die ik ook herkende van hun weblog en de bijbehorende foto’s. We konden met moeite nog 2 krukken bemachtigen en probeerden wat te bestellen.

De pub stroomde inmiddels lekker vol met zowel Nederlanders als Spanjaarden (alleen waren zij iets minder makkelijk te herkennen, maar je hoorde ze wel ….)

De pub zelf had het niet helemaal goed begrepen want er stond met de hele mensenmassa wel geteld één meisje achter de bar die iedereen van drank mocht voorzien.  Dat worden dus geen dronken toestanden, want je mocht in je handen knijpen als je na een half uur eindelijk een drankje kon bestellen.

De sfeer zat er gezellig in, en werd er in de rust een sprintje getrokken naar de toiletten om vervolgens weer snel te gaan zitten, zodat je plekje niet weg was.

Na het doelpunt van Spanje en het eindsignaal barstten de Spanjaarden in juichen uit en verlieten de Oranje-fans stilletjes binnen no-time de pub. Wat een deceptie!!!  En wat een gele kaarten hebben voorbij zien komen. Op ESPN vertelde ze later nog dat er nog nooit eerder een finale was geweest met zoveel gele kaarten, de Nederlanders konden er met recht mee gaan kwartetten.

Maar wat een verschil, want je stapt de kroeg uit en je staat gelijk weer in de vrolijke wereld van Disney. Wat een tegenstelling!!  Maar goed het leven gaat ook hier gewoon door.

Dus we gaan ons verdriet weg eten bij the Outback, met een blooming Onion. Wel nog even terug om een ander shirtje aan te trekken.  Oranje kleurt nu niet echt meer.

Bij the Outback was het zoals gewoonlijk aardig busy. We hadden nog wel gelijk een tafeltje en bestelden natuurlijk de Blooming Onion. Omdat we de vorige keer al heel snel het hoofdgerecht ook kregen, hebben we nu even gewacht met bestellen.

Helaas viel dit een beetje tegen, Tessa had de spare-ribs (wel van het kindermenu, anders is het echt teveel) maar die waren niet zo lekker als normaal, het vlees valt gewoonlijk letterlijk van het bot. Omdat ze al meer dan genoeg had, hebben we het maar zo gelaten.

Ik had de Blooming Burger, erg lekker maar ook weer teveel. Dus toch weer wat laten staan, want de dietcoke vult ook altijd de rest van de gaatjes.  Zeker met die refills, want als ze denken dat je maar bijna je glas leeg hebt, staat er alweer zo’n groot nieuw glas voor je snufferd.

Het dessert paste ook niet meer, dus de rekening maar betaald en richting Cypress Point, wat wel even duurde want het was behoorlijk druk op de weg.

Hier hebben we de koffers gepakt want morgen gaan we naar onze Cruise!!!!  Yeehaahhh ………. Bahama’s here we come!!!

Dag 4: Universeel afzien

De jetlag heeft op ons geen vat hoor!!  Wij waren weer rond half 8 wakker. Op ons gemakkie ontbeten, het weerbericht bekeken op de TV want de Amerikanen hebben hun eigen tv-zender waar ze het alleen maar over het weer hebben. Daar kun je hier ook echt 24 uur mee vullen. 

Vandaag zou een warme dag worden, werd verteld. Veel zonneschijn, weinig bewolking, temperaturen in de higher 90’s, met het gevoel van temperatures in the 100. Kortom volgens de weermeneer een goed moment om vandaag de airco’s op te zoeken, door te gaan shoppen, lekker in het zwembad te duiken.

Over het bezoeken van een pretpark heeft hij het niet gehad. Ik denk dat hij bedoelde dat dit wel erg warm zou worden.  Maareeuhh wij zijn geen watjes en zijn diehards, wij hadden besloten om vandaag naar Universal Studio’s te gaan.

Even voor half 10 kwamen we daar aan en mochten parkeren bij Spiderman. Voor de zekerheid maar even een foto maken van het bord waar onze auto stond, want je zal maar vergeetachtig worden met deze hitte, dan kunnen we in ieder geval de auto nog terugvinden.

De menigte liep lekker door (wat doen al die mensen hier toch met dit hitte, ga lekker aan het zwembad liggen…..) en meeste liepen toch wel naar Island of Adventure, speciaal voor het Harry Potter-gedeelte.

Wij besloten het “gewone” Universal park maar met een bezoek te vereren, want de meesten liepen naar het park van Harry Potter, deze is onlangs geopend en ik had al een paar keer in een ander verslag gelezen dat het daar ongewoon druk was.

Het viel best mee in Universal, niet super druk, een half uur tot 15 minuten wachten bij de meeste attracties. Omdat we al voor tien uur in het park liepen hebben we een hoop kunnen doen.  We zijn begonnen met Mummy the Ride. Hier was de wachttijd het langst.  Tassen en andere accessoires zijn niet toegestaan in deze attractie, dus stonden er van die leuke kluisjes waar je je spullen in kunt doen. Ik dus alles er in gezet, lees ik daarna dat je na 30 minuten je er voor moet betalen, whaahhhh mijn portemonnee zit ook in dat kluisje.

Er maar weer uitgehaald, portemonnee in mijn broekzak gedaan. Niet kluisje uitgekozen. Dat gaat met behulp van je vingerafdruk. Wij in de rij bij the Mummy.  Dat leek erg mee te vallen, we konden de eerste hekken aardig omzeilen en stonden al snel binnen. Tja en daar neppen ze je dus, want daar hebben we zeker 25 minuten nog rondjes gelopen (achter de meute aan) en trap op, nog een trap op. En eindelijk daar konden we instappen. Want wel een voordeel is dat we maar met zn tweeën zijn. Meeste gezinnen (van vaak 5 of meer personen) willen graag met zijn allen in de attractie, we hebben gemerkt dat er regelmatig gevraagd wordt naar nog 2 personen. En we mochten toch wel een stuk of tien personen voorbij.

Scheelt toch weer!!  Voordeel van deze wachtrijen is dat ze binnen zijn, en met airco bediend, dus je voelt je niet na al dat wachten als een gekookt eitje.  De ride met de Mummy was erg leuk, maar binnen anderhalve minuut alweer bekeken. Leuk, maar gaan we geen 2e keer doen. Tessa herinnerde zich toen we erin zaten, dat we deze ride ook in California (2005) hebben gedaan.

Op naar de volgende attractie, en dat was “DISASTER” deze is ook erg leuk en is een combinatie van een film maken en “EARHQUAKE” (ook een bekende attractie van Universal van een aantal jaren geleden).

Het werd erg leuk gedaan en met veel humor.

Toen door naar JAWS. Hier ging het ook lekker soepel,  we zijn gelukkig heel uit het bootje gekomen. Maar het was wel even spannend hoor!!  Die haai kwam wel heel dichtbij en sommigen die aan de verkeerde kant zaten, waren echt “SOAKED” . Het leek de Shamu-show wel, waarin sommigen echt de hoofdprijs hebben. Nu is het zo warm dat het een aardige afkoeling is.

Op naar de volgende. Het is inmiddels goed tropisch geworden, bijna niet te doen om in het zonnetje te lopen en het put je aardig uit. We hebben mar wat flesjes water en zo’n sproeiertje gekocht, dat vond Tessa wel handig. En moet worden gezegd, het is lekker verfrissend in je gezicht.

De Simpsons kwamen op ons pad en die hebben we ook maar gelijk meegenomen.  Dit was echt onze favoriet.  Je zit in een karretje en die beweegt mee in de tekenfilm die echt rondom is.  Het lijkt net of je echt in de tekenfilm meedoet.  Echt heel leuk met een paar grappige effecten.  Wij vonden dit toch echt de leukste.

Even een pitstop gemaakt, om onze magen te vullen en onze watervoorraad weer bij te tanken. Want drinken is ontzettend belangrijk. Eigenlijk wilden we een patatje of iets dergelijks halen. Maar het leek wel een attractie bij het restaurant, echt rijen dik. Met volgens mij minimaal een 30 minuten wachttijd. Tja dan vergaat bij ons spontaan de honger.

Het werd dus een slush met een grote bak popcorn. Tenminste voor ons groot, voor de Amerikanen was het de Small-size.  Even lekker opgepeuzeld op een bankje in de schaduw, want de zon zoek je alleen op als het niet anders kan.

Maar ik begrijp dat in Nederland het nu ook lekker warm is, dus iedereen begrijpt wat ik bedoel. Wie gaat er met deze temperaturen nu voor de lol in de Efteling lopen?

Het werd tijd voor wat meer actie vonden wij, en er staan nog 2 rides. Waarvan 1 echt heel heftig is, die slaan we dus over (voor mij dan, want Tessa vindt echt alles geweldig).  De andere ging maar één keer over de kop, dus die kan ik nog handelen).  Helaas toen we net in de wachtrij wilden gaan staan, meldden medewerkers ons dat er wat problemen waren. Ze lieten niemand er meer in.

Das nou jammer, dan maar door naar Shrek 4. Daar moesten we ook wel weer even wachten, maar een 20 minuten was maximaal.  Hoewel Tessa wel wat moeite heeft met al dat wachten, ging het haar goed af. We zijn toch die rijen in de meivakantie gewend, en dat is toch wel een stuk prettiger hoor!!  Als er een keuze is, zou ik altijd in de meivakantie gaan ten opzichte van de zomervakantie. Wat een drukte en wat een hitte. Dat scheelt echt

.

Shrek 4 hebben we ook overleefd. Hij was hetzelfde als in California en Tessa kon hem ook herinneren. In 2005 was het nog nieuw, maar nu kon het ons niet echt meer verrassen. Kon ook de warmte zijn, die ons in de greep had. Want we hadden het echt gehad. We vonden dat we genoeg hadden gedaan en gingen terug naar de auto.

En dan komt de vraag, waar stond de auto ook alweer????  Gelukkig had ik nog een foto met mn telefoon gemaakt van de plek waar we stonden en de Spiderman rij 155 was snel gevonden.

Binnen een kwartier waren we weer terug bij ons appartement. Waar het kaartje helaas weigerde om mee te werken om onze kamer open te maken.  GRR@$%&^ naar de receptie.

Gelukkig was er niets aan de hand met onze creditcard, maar was de magnetische strip in de war geraakt.  Niet bij andere passen bewaren, telefoons ed. Ik had goed opgelet dacht ik. Zat altijd apart in mijn portemonnee, maar goed hij doet het weer.

Snel onze bikini’s aan voor een verfrissende (nou ja beetje dan ) duik in het zwembad. Ook maar weer een plekje in de schaduw gezocht. Maar gelukkig kwam er geregeld een wolk voor de zon en dat scheelt een hoop.

Door de warmte hadden we niet veel honger en Tessa had wel trek ‘s avonds in een broodje van de Subway.  Gelukkig ligt ons complex zeer centraal want de straat uit en de hoek om en we zijn er (wel met de auto natuurlijk) .  Daar een heerlijk broodje laten samenstellen met veel sla, ui en tomaat, lekker gezond dus. Bij Subway zelf het broodje lekker opgegeten en weer snel teruggegaan. Tessa was erg moe en wilde graag liggen, ook ik vind dit geen probleem.

Lekker nog even TV gekeken, allerlei leuke series zoals Friends en Raymond gekeken.  Zo is er weer een dag voorbij en morgen maken ook wij ons op voor de Big Final. In Downtown Disney willen we de wedstrijd van Nederland tegen Spanje gaan kijken bij een Ierse pub.  Volgens het Florida-forum komen er een hoop Nederlanders, dus dat wordt supergezellig!!

PS nog geen bericht van Apple dat onze IPad er is (balen dus, nu maar hopen dat we morgen bericht krijgen anders vissen we weer naast het net).

Dag 3: shopping in the 90’s

Een goedemorgen allemaal. Wij hebben vannacht super geslapen. Gisteravond ging om 8 uur bij ons allebei het kaarsje echt uit.

Wel wat vroeg en we hoopten maar dat we niet ‘s nachts om 3 uur met onze ogen wagenwijd open zouden zitten, van ach we zijn er klaar voor!?!?!

Maar wat schetst onze verbazing? Pas om half 8 werden we weer wakker. Zo die jetlag zijn we ook weer de baas.

Gezien de temperaturen van vandaag besloten we vanmiddag maar weer liggend aan of in het zwembad door te brengen. Maar in de ochtend moesten we natuurlijk wel nuttig door gaan brengen.

Kijk en dat kun je goed doen in o.a. de Premium Outlets. Deze liggen echt 10 minuten rijden bij ons vandaan. Eerst maar eens lekker ontbijten aan onze eettafel. We hadden tenslotte gisteren broodjes bij de Publix meegenomen met ham en kaas. Lekker een grote bak fruit, glaasje jus d ‘ orange erbij. Met goed gevulde magen op weg.

Ook in de outlet was het om 10 uur ‘s ochtends al lekker warm, maar het voordeel is dat in iedere winkel de airco lekker aanstaat. In de meivakantie is het toch stuk aangenamer, maar vond ik altijd de airco’s behoorlijk koud staan. Nu is het een verademing als je van de hitte even bijkomt in de koele winkel.

 

(Gelijk maar een paar foto’s van ons autootje gemaakt)

De eerste winkel die we aandoen is de Fossilstore. Tessa krijgt nog een horloge en die mocht ze hier uitzoeken. Nou we zijn goed geslaagd en ze hoeft niet meer te vragen hoe laat het is.  Nu krijgen we steeds de tijd te horen van haar!!

De stemming zit er goed in en dus op naar de volgende winkel waar ze UGG’s verkopen. Toch wel heel bijzonder om hoog zomer van de bontlaarzen te gaan kopen. Als je ze ziet dan krijg je het nog warmer als we het al hadden.  Tessa is in ieder geval goed geslaagd met korte grijze UGG’s.

Richting de Guess-store en Tommy waar Mariëlle leuk geslaagd is. Even een pittstop bij Starbucks voor een frappuccino en een water.

Nog 2 oranje t-shirts gescoord voor weinig bij Ralphie voor komende zondag. Want we gaan natuurlijk Oranje aanmoedigen in stijl. Via het Floridaforum heb ik begrepen dat er nog meer mensen gaan kijken in de Ierse pub in Downtown Disney. Wel zo gezellig natuurlijk, want met zn tweetjes in ons appartement is toch maar wat saai.

De creditcard was toe aan wat rust en wij ook, dus richting ons zwembad. Weer een plekje met wat schaduw gezocht want het is verzengend heet in de zon. Alleen het zwembad geeft wat verlichting en dat is ook maar minimaal want het water is goed warm. Je hebt in ieder geval geen probleem met doorkomen, je springt er zo in.

Hier hebben we het aardig wat uurtjes vol gehouden en in eerste instantie wilden we thuis eten, maar vonden we toch te saai.

Dus besloten dit keer maar eens bij Chili’s te eten. Eerst richting de Mall at the Millenia, wellicht kunnen we daar een Ipad krijgen (kopen natuurlijk!!). Helaas pindakaas ook daar is nog steeds een wachtlijst voor dit apparaat. Ze zijn niet aan te slepen. Je komt op een wachtlijst en dan maar wachten op een emailtje. Hopelijk komt die voor maandag want dan gaan we naar de Bahama’s met ons cruisebootje :)

Bij Chili’s (dit restaurant zit bij ons appartement om de hoek) hebben we heerlijk gegeten. Zie de foto’s .  Ook was het happy hour en bestelde ik dus één margharita en kreeg er twee!!!  Pff dat was nog even doorwerken, maar het smaakte perfect.

Buikjes rond weer terug naar het Cypress Pointe. Rond half 10 lekker gaan slapen, want die warmte put je wel uit hoor!?!?  (zeker als je niet veel doet, wordt je alleen maar moeier)

Morgen hebben we besloten toch maar wat actie in de dag te brengen en gaan we richting Universal Studio’s. Het zal wel lekker hot zijn, maar weer een hele dag aan het zwembad doorbrengen wordt wat saai.

Dag 2: Relaxing in the 90’s

Zo’n eerste dag is altijd even wennen. Ik was al vroeg wakker, zo rond half zes. Na een onrustige nacht, af en toe wakker, maar op zich wel lekker geslapen.

Tessa heeft geen last van jetlag die heeft van kwart over negen tot half zeven aan één stuk geslapen.

Het voordeel van deze kamer is dat we een aparte “woonkamer” hebben.  Dus ik kon op de bank lekker op mijn gemak de weblog typen, Tessa sliep lekker verder. Op ons gemak gedoucht en nog even geskyped met Patrick en Daan, Tessa gezellig op MSN met een vriendinnetje.

Omdat we nog geen boodschappen hadden gedaan, eerst maar eens richting de Publix. Deze winkel lag dichtbij de Premium Outlet. Het was nog vrij vroeg en lekker rustig in de winkel. Lekker fruit, broodjes, drinken  en een kant en klaar broodje gekocht.  Buiten de supermarkt op een bankje in de schaduw het heerlijke broodje genuttigd, gevuld met ham, kaas, sla, ui en tomaat. Om half 10 ‘s ochtends was het al lekker warm in het zonnetje. (zo rond de 75 F)

Maar gelijk even doorgereden naar de FLoridaMall om te kijken of ze daar de Ipad hebben.  Daar even gezocht naar de Applestore, maar al snel gevonden.  Daar zouden ze over een uurtje een bestelling binnenkrijgen dus dan konden we over een uurtje terugkomen en dan wist ze of ze over had. Wij dus een uurtje wachten,lekker bij de Starbucks aan ons eerste Frappuccino (mjammie…)

Terug naar de winkel waar bleek dat ze natuurlijk niets over hadden.  Tja het kan natuurlijk niet allemaal mee zitten. Maar hij is nu besteld en we krijgen een mailtje wanneer we hem op kunnen halen.  Het zou moeten lukken zei de dame van Apple, nou we gaan het uitvinden!!!

Dus Daan, helaas nog niet gelukt maar we hopen dat het gaat lukken!!  We doen ons best hoor.

Inmiddels waren we wel klaar voor een relaxing time at the pool. Want ze voorspellen temperaturen zo rond de 95 F (zo’n 36 graden Celcius)

Aan het zwembad was het heerlijk tropisch. Zo tropisch dat we al snel een plekje in de zon opzochten.  Het zwembad is lekker warm, je koelt niet echt af als je er in springt, maar je hebt wat te doen, toch??

Om half 5 vonden we het mooi geweest en we wilden niet gelijk de eerste dag als gebraden garnaaltjes zijn, dus even lekker naar onze kamer. Lekker douchen, internetten ging niet echt fijn want de verbinding was behoorlijk traag.  Om 6 uur richting de Outback voor onze eerste Blooming Onion deze keer.

Het was zowaar al druk in het restaurant (ongelooflijk je zou verwachten dat mensen nog niet massaal om 6 uur gaan eten net als wij, maar wij hadden een legitiem excuus, onze jetlag).

Nou het tempo zat er lekker in hoor, in deze vestiging, binnen no-time hadden we onze gebakken ui, veel te veel natuurlijk met zn tweeën, en nog maar net daar aan begonnen kwam onze maincourse al. Pff dat wordt dooreten geblazen. Tessa nam de babyribs en ik nam de Teryaki-steak.  Lekker met groente en een grote aardappel, waar ik maar één hapje van heb kunnen nemen, want de steak was aardig groot en ik was blij dat ik um op had.

Echt om kwart voor 7 stonden we weer buiten.  Kijk dat is nog eens tempo draaien, zo krijg je de tafeltjes wel 3x vol op een avond.

Maar ach niet zo erg hoor want de jetlag sloeg genadeloos toe. Ook was bij mij de hoofdpijn gezellig komen opzetten.  Dus terug naar de kamer en Tessa nog even op de Nintendo (je ziet Patrick, ze is er ZO blij mee, was geen actie voor niets ) en ik nog even TV gekeken.  Maar om 8 uur ging het licht letterlijk en figuurlijk uit. Omdat ik gisteren vrij onrustig heb geslapen, had ik bij Publix slaappillen meegenomen. Eén ingenomen en ik moet zeggen, ik sliep gelijk als een blok. Of het nu echt gewerkt heeft of dat ik zo moe was, vanavond zullen we het verschil zien.

Vanochtend werden we om half 8!!! wakker.  Kijk dat is nog eens een gat in de dag slapen. Zometeen gaan we ontbijten op de kamer met lekkere broodjes en fruit. Daarna gaan we naar de Premium Outlets  en vanmiddag weer aan het zwembad liggen om een mooi teintje te ontwikkelen.  Het wordt vandaag nog iets warmer als gisteren.

Hier een paar foto’s van onze kamer, de auto zijn we nog vergeten op de gevoelige plaat te zetten maar dat gaan we vandaag maar doen.

Dag van vertrek

Na een geweldige avond voetbal kijken, tenslotte Nederland in de FINALE, yess…..  gaan we vandaag eindelijk vliegen.

Netjes om iets over negenen kwamen we op Schiphol aan.  Het is behoorlijk druk op de luchthaven, vooral met auto’s. Ik verbaas me daar iedere keer over, wat moeten al die auto’s daar toch??  Er zit niemand in, je zet toch iemand af.  Je zwaait één of twee keer en je rijdt weer verder.

Nou goed, mocht iemand mij dit mysterie kunnen ontrafelen, ik houd mij aanbevolen.  Net voordat we de afslag Schiphol namen, kwam Tessa erachter dat haar nintendo nog in haar kamer lag.  Dikke tranen, want ze had speciaal het apparaatje nog opgeladen.

Maar ja teruggaan was geen optie. Want het was aansluiten in de lange rij van economy.  Helaas gaat Patrick dit keer niet mee, want hij heeft nog een premier pas bij United.  Ik kom er de volgende keer voor in aanmerking. Maar ja daar heb je nu niets aan, toch?

Tot overmaat van ramp is ook nog eens de bagageband stuk, dus het inchecken duurt echt een eeuwigheid.  Dit heeft wel weer een groot voordeel.  Patrick was zo lief om nog een keer heen en weer te rijden voor zijn lieve dochter en de Nintendo even op te halen.  Gelukkig wonen we 20 minuten van Schiphol en dus niet al te ver, maar toch het was natuurlijk wel ontzettend lief.  Het bevordert natuurlijk wel de vader-dochter relatie!!!!  Tessa is ook gelijk weer helemaal blij met zo’n lieve vader.  Een kadootje is op zijn plaats en dat wordt goedgemaakt als we terugkomen.

Maar daar willen we nog niet even aan denken ofcourse.

Bij het inchecken zie ik al dat iedereen gewoon de befaamde groene formulieren krijgt uitgereikt.  Huhhhh???  RobertJan (Mattrob)  was toch zaterdag nog op het vliegveld en bij hen was het niet meer nodig???

Ik natuurlijk nagevraagd bij de dame achter de balie.  Uitgelegd dat met KLM dit niet meer nodig is.  Vul ik het niet voor Jan met de korte achternaam in???  Nee hoor zei zij.  United loopt wat achter, bij KLM, Delta en ook Continental is het niet meer nodig.  United vindt het fijn om hun klanten enige bezigheidstherapie te geven tijdens de vlucht, want wat moet je anders al die tijd op je stoel doen……

Ga het toch ook maar navragen (met mijn liefste glimlach) bij de douane in de USA.  Hoe het nu zit.

Dus mensen die nog gaan binnenkort, niet gelijk juichen dat je geen formulieren meer hoeft in te vullen. 

Het vliegtuig stond al klaar en we hebben de gebruikelijke vragen weer over ons heen laten komen. Er werd totaal niet gevraagd waarom we maar met zn tweeën waren en de vader werd tot nu toe ook niet naar gevraagd.

Zal je altijd zien, ik heb alle papieren bij me.  Trouwboekje, een verklaring van Patrick met een kopie van zijn paspoort. Ja hoor, ik ben overal op voorbereid, maar dan zal je altijd zien dat je het niet nodig hebt.

Netjes stond het vliegtuig klaar om 12.15 uur om te vertrekken, bleek dat de bagageband weer kapot was en dat ze nog 30! koffers mistten!?!?!  Daar hebben we een twintig minuten op moeten wachten en zonder problemen konden we vertrekken.  De kip en pasta was als vanouds, de temperatuur stond lekker laag, dus de dekentjes werden door menigeen goed gebruikt.

Na een verder prima vlucht werd de landing wel erg heftig. Het vliegtuig zakte regelmatig behoorlijke stukken naar beneden, Tessa voelde zich al niet helemaal lekker worden in haar maag. En ik moet eerlijk zeggen dat mijn maag zich ook een beetje liet voelen.

We waren niet de enigen want er waren om ons heen een paar mensen die dat witte zakje voor in de vliegtuigstoel echt wel nodig hadden, en niet alleen voor afval !?!?!

Ondanks dat we op rij 31 zaten, waren snel uit het vliegtuig en zijn we gelijk door gelopen naar customs. Daar stond een redelijke rij, maar er waren ook heel wat beambten dus ging het aardig snel.  Maar goed dat we gelijk door waren gelopen, want na ons stond er de rij wel 4 keer zo groot.

De meneer van customs had het vandaag met de warmte in Washington ook wel een beetje gehad, en had niet veel vragen aan ons. Alleen wat we kwamen doen?  Natuurlijk verteld van onze cruise, paar vingerafdrukken en we waren weer klaar. Maar he, zag ik het nu goed, gooit hij die groene formulieren gewoon in de prullenbak?  Ik hem gevraagd of we ze nu echt niet meer nodig hebben, nee hoor was zijn antwoord.  Alleen ESTA is nu voldoende, dus wat United nou raar zat te doen, echt iedereen had die formulieren ingevuld, was dus ECHT niet nodig.

Door naar de koffers en die stonden alweer netjes op ons te wachten.  Weer op de volgende band gezet,  daarna weer naar de beveiliging, liep ook prima.   Tessa vond de pasta niet echt lekker (ik had kip en moet zeggen, was best aardig met risotto) dus op naar Wendy’s voor wat kipnuggets en patatjes.  De cola was als vanouds daar niet te drinken, door de vele ijsblokjes die ze er in doen die een “zalig” aroma van chloor verspreiden.  Je bent na zo’n beker wel gelijk schoongespoeld van binnen…….

Na een dik uurtje wachten konden we aan boord voor de laatste vlucht.  In het vliegtuig werkte de airconditioning niet helemaal lekker, dus werden de temperaturen lekker tropisch, zeker omdat we een twintig minuten later vertrokken. Zeker als je weet dat het buiten zo rond de 102/104 Fahrenheit is, warmt het in een vliegtuig met een hoop mensen op een kluitje lekker in een kleine ruimte.

Eénmaal in de lucht zou het beter werken en de piloot had hem dus op fullspeed gezet,  en inderdaad vliegend ging het een stuk beter.  Netjes om kwart over 7 ‘s avonds zette de piloot het toestel voor de gate in Orlando.  Wij weer gelijk door naar de koffers, waar het wel een tijdje (lees 20 minuten, dus voor Schipholse begrippen valt dat nog reuze mee) duurde en heel netjes kwamen onze koffers er ook wee aan.

Een etage lager naar de autoverhuurbedrijven. Huuhhh?????  Daar was het uitgestorven. Bij Alamo stonden 3 medewerkers en 1 klant.  Dus ze waren blij met me, en ik met hun.  Gelijk even over het voetbal gehad natuurlijk, want zodra ze horen dat je uit Holland komt, zeggen ze “ hee you won, Holland plays the final in Soccer” toch wel leuk hoor, dat Nederland gelijk zo op de kaart wordt gezet.

  Natuurlijk probeerde de medewerker een upgrade.  Want ik had de kleinste auto, tja dat wist ik ook en had in Nederland wel gekeken als ik één maatje groter nam was ik gelijk zo’n € 200 meer kwijt.

Hij had nu een upgrade van midsize en dat werd het een fullsize.  Voor $ 300.  Tja daar doen we het niet voor.  Ach zei hij dan maak ik er $ 190 van.  Vond ik net nog te prijzig.  Dus ik zei, nee joh laat maar lekker, maak het zo maar in orde en toen zakte hij naar $ 100, met een upgrade dus van compact naar fullsize.  Mwahh, toch maar overlaten halen.  Voor dat geld…..

Dus mochten we een leuke PT Cruiser uitzoeken.  Best grappig karretje, en ik moet zeggen.  De compact stonden er ook nog, maar die zijn wel echt klein hoor.  Zelfs onze witte PT Cruiser valt in het niet bij al die grote auto’s op de parkeerplaats.

Deze keer wel opgelet of de auto wel schoon was, want afgelopen mei kregen we een Toyota Sienna mee en die was behoorlijk smeri zowel van buiten als van binnen.  (zagen we pas later want het was al behoorlijk laat en hij stond buiten niet onder een lantaarnpaal)

De koffers ingeladen, de Magellan aangezet en hup richting Cypress Pointe in Lake Buena Vista. Dit werd een klein half uurtje rijden en ging zonder problemen.  Voordeel was wel dat het nog licht was.

Het complex ziet er super uit, behoorlijk groot en heeft meerdere gebouwen. Bij ieder gebouw zitten zwembaden en bij het hoofdgebouw zit een zwembad met diverse glijbanen had Tessa al snel even gezien (ik nog niet want ik was bezig met de papierhandel)

Ook bij ons complex zit een zwembad, maar dat is meer een kinderbadje, maar goed, dan lopen we gewoon een stukje.

We zitten op de 4e etage en hebben een kamer met een keuken, een slaapkamer een een balzaal als badkamer. Die is bijna net zo groot als de slaapkamer en keuken bij elkaar.

Inmiddels was het al kwart voor negen en hadden niet veel zin om nog helemaal een Publix of Wallmart in de buurt te zoeken, maar op dit complex zit ook een supermarkt die tot 12 uur geopend is.  Snel even een paar flesjes water en lemonade gekocht voor de eerste dorst. Dan kijken we morgen wel hoe we dat doen met ontbijt.

Wij gaan lekker slapen en kijken uit naar donderdag, want ze voorspellen goed weer, wel lekker warm zo rond de 95 F.  Maar in ieder geval droog en zonnig.  Kijk, de zonnetjes zijn gearriveerd in Orlando en de relaxstand staat aan!!

Foto’s hebben we vandaag niet echt gemaakt, dus morgen komen de foto’s van de kamer en wat we nog meer tegenkomen)

Morgen dan is het zover!!

 

Na lang wachten (we hebben tenslotte al vorig jaar augustus geboekt…) gaan we dan eindelijk richting Florida voor onze eerste cruise-ervaring.

De koffers zijn gepakt. Hoewel, we hebben 2 koffers maar ze zitten bij lange na niet vol.  Er is nog een hoop ruimte (voor een paar UGGS, altijd leuk om te passen bij 35 graden…) dus mochten we ons gaan vervelen, dan kunnen we in ieder geval zorgen dat de koffers vol terugkomen.

Afgelopen mei is ons dat ook prima gelukt.  Zelfs in het bezit van een nieuwe golfset, tenminste Patrick dan.  Ook had hij een aardige lading golfballen gekocht, die zorgden voor het nodige overgewicht in de koffer.  Die zijn best nog zwaar hoor.  En ja, voor de nieuwsgierigen onder ons, de golftas zat ook al vol met al die ballen.

Het was dus met recht ,  Alle Ballen Verzamelen!!

Het inchecken is gelukt, alleen mijn boardingpass kon ik op één of andere manier niet printen. Dat moest gebeuren op het vliegveld. Nou ja, we moeten toch de koffers afgeven.

Tot in Orlando!!!!